INFOdoradca+ Informacje o zawodach - Wojewódzki Urząd Pracy w Białymstoku

Pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa ratunkowego 222217

• Pielęgniarka ratunkowa.
• Pielęgniarka systemu.

W Międzynarodowym Standardzie Klasyfikacji Zawodów ISCO-08 odpowiada grupie:

• 2221 Nursing professionals.

Według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2007):

• Sekcja Q – Opieka zdrowotna i pomoc społeczna.

Notka metodologiczna

Opis informacji o zawodzie opracowano na podstawie:

• analizy źródeł (akty prawne, klasyfikacje krajowe, międzynarodowe), źródeł internetowych oraz wyników badań i analiz prowadzonych w projekcie: SPO RZL (2006–2007) „Opracowanie i upowszechnianie krajowych standardów kwalifikacji zawodowych”,
• analizy opisu zawodu zamieszczonego w wyszukiwarce opisów zawodów na Wortalu Publicznych Służb Zatrudnienia,
• badań ankietowych prowadzonych w projekcie INFODORADCA+ w maju 2018 r.,
• zebranych opinii od recenzentów, członków panelu ewaluacyjnego oraz zespołu ds. walidacji i jakości informacji o zawodach.

Autorzy i eksperci opiniujący

Zespół Ekspercki:

• Wojciech Gostomski – Doradca Consultants Ltd. Sp. z o.o., Gdynia.
• Zofia Wiśniewska – Uniwersyteckie Centrum Kliniczne, Gdańsk.
• Anna Zaremba-Duszota – Copernicus PL Sp. z o.o., Gdańsk.

Zespół ds. walidacji i jakości informacji o zawodzie:

• Joanna Gralak-Merchel – DORADCA Consultants Ltd. Sp. z o.o., Gdynia.
• Włodzimierz Walkusz – DORADCA Consultants Ltd. Sp. z o.o., Gdynia.

Recenzenci:

• Tomasz Aszyk – Szpital Specjalistyczny w Kościerzynie, Kościerzyna.
• Małgorzata Zalewska – Powiatowy Zespół Opieki Zdrowotnej w Ostródzie S.A., Ostróda.

Panel ewaluacyjny – przedstawiciele partnerów społecznych:

• Paweł Bagniewski – Zakładowa Organizacja Związkowa Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych przy 7 Szpitalu Marynarki Wojennej, Gdańsk.
• Anna Kabala – Warszawski Uniwersytet Medyczny, Wydział Nauki o Zdrowiu, Warszawa.

Data (rok) opracowania opisu informacji o zawodzie: 2018 r.

Pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa ratunkowego udziela specjalistycznych świadczeń zdrowotnych ratujących życie pacjentom poszkodowanym m.in. w wypadkach komunikacyjnych, budowlanych, podczas klęsk żywiołowych, katastrof oraz w nagłych zachorowaniach zagrażających życiu.

Opis pracy

Pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa ratunkowego wykonuje pracę polegającą na sprawowaniu opieki medycznej nad pacjentami oraz udzielaniu świadczeń zdrowotnych ratujących życie. Realizuje zlecenia lekarzy w zakresie diagnostyki, leczenia, pielęgnowania i rehabilitacji pacjenta.

Niezależnie od formy opieki zdrowotnej, główne czynności pielęgniarki ratunkowej to:

• rozpoznawanie warunków i potrzeb zdrowotnych pacjenta,
• rozpoznawanie problemów pielęgnacyjnych pacjenta,
• planowanie i sprawowanie opieki pielęgnacyjnej nad pacjentem,
• samodzielne udzielanie w określonym zakresie świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych oraz medycznych czynności ratunkowych,
• realizacja zleceń lekarskich w procesie diagnostyki, leczenia, pielęgnowania i rehabilitacji,
• orzekanie o rodzaju i zakresie świadczeń opiekuńczo-pielęgnacyjnych,
• edukacja zdrowotna i promocja zdrowia.

W opiece stacjonarnej – na oddziałach ratunkowych (w jednostkach organizacyjnych szpitala i systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego) czynności dotyczą osób w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego. Są to:

• przyjęcie pacjenta na oddział – Triage ⁴⁹,
• ocena stanu zdrowia pacjenta w chwili nagłego zagrożenia zdrowotnego,
• udzielanie pomocy w stanach nagłego zagrożenia życia ⁵³,
• prowadzenie resuscytacji krążeniowo-oddechowej ⁴¹ człowieka dorosłego i dziecka w stanach nagłych,
• prowadzenie farmakoterapii ⁴⁰ w stanach nagłego zagrożenia zdrowotnego,
• przygotowanie pacjenta do badań diagnostycznych i zabiegów operacyjnych,
• uczestniczenie w badaniach diagnostycznych,
• przygotowanie pacjenta do pobierania i pobranie materiału do badań,
• wykonywanie zleceń lekarskich,
• podawanie leków bez zlecenia lekarskiego zgodnie z Ustawą o Zawodzie Pielęgniarek i Położnych,
• współpraca z członkami zespołu terapeutycznego szpitalnego oddziału ratunkowego; kierowanie podstawowym zespołem ratownictwa medycznego,
• nadzorowanie, przygotowanie i obsługa sprzętu i aparatury ratującej życie,
• prowadzenie i monitorowanie prowadzenia dokumentacji medycznych czynności ratunkowych.

W opiece przedszpitalnej:

• udzielanie specjalistycznych świadczeń zdrowotnych ratujących życie pacjentom poszkodowanym w wypadkach komunikacyjnych, budowlanych, podczas klęsk żywiołowych, katastrof i innych sytuacji zagrażających życiu,
• kierowanie akcją ratowniczą w miejscu zdarzenia jednostkowego oraz masowego do chwili przybycia służb specjalistycznych,
• kontrola i ocena działań ratunkowych.

Sposoby wykonywania pracy

Praca jest wykonywana przez kobiety i mężczyzn.

Pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa ratunkowego w swojej pracy kontaktuje się z pacjentem oraz z jego rodziną i opiekunami prawnymi, a także z zespołem terapeutycznym, w skład którego wchodzą:

• lekarz medycyny ratunkowej, anestezjolog, chirurg, neurolog, kardiolog, neurochirurg,
• ratownik medyczny,
• psycholog,
• radiolog,
• technik EKG,
• sanitariusz,
• personel laboratorium, banku krwi.

Pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa ratunkowego jest uprawniona do wykonywania samodzielnie bez zlecenia lekarskiego medycznych czynności ratunkowych, obejmujących m.in.:

• ocenę stanu pacjenta,
• wykonywanie zabiegów ratujących życie,
• podawanie niektórych leków,
• wykonywanie badań laboratoryjnych.

Więcej szczegółowych informacji znajduje się w sekcjach: 3.1. Zadania zawodowe oraz 3.2. i 3.3. Kompetencje zawodowe.

Warunki pracy

Pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa ratunkowego wykonuje pracę w:

• szpitalnym oddziale ratunkowym,
• izbie przyjęć,
• ambulatorium chirurgicznym,
• pogotowiu ratunkowym (np. w zespołach wyjazdowych),
• lotniczym pogotowiu ratunkowym,
• dyspozytorni.

Więcej informacji znajduje się w sekcji: 4.1. Możliwości podjęcia pracy w zawodzie

Wykorzystywane maszyny i narzędzia pracy

Pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa ratunkowego w działalności zawodowej wykorzystuje:

• sprzęt jednorazowego użytku: igły, strzykawki, kaniule ²³, probówki do pobierania krwi i wymazów, plastry, gaziki jałowe i niejałowe, cewniki ⁸, bandaże, maski tlenowe,
• sprzęt wielorazowego użytku: aparat do pomiaru ciśnienia tętniczego ¹⁰, pompa infuzyjna, aparat do szybkiego toczenia płynów, nebulizator, stetoskop ⁴⁵,
• urządzenia służące opiece nad pacjentem: sprzęt do przewożenia pacjentów, rolki do przekładania chorych, łóżka szpitalne, wózki transportowe,
• sprzęt do przywracania, podtrzymywania i monitorowania funkcji życiowych pacjentów: defibrylator ¹¹, urządzenie do kompresji klatki piersiowej, respirator, kardiomonitor ²⁵, pompy infuzyjne, aparat do podgrzewania płynów, aparat do ogrzewania wyziębionych pacjentów, ssak, maska twarzowa ³⁰, worek Ambu ⁵¹,
• urządzenia do szybkiej analizy parametrów życiowych: analizator badań krytycznych ², glukometr ¹⁷, termometr, aparat EKG,
  • ostry sprzęt medyczny: zestawy do szycia, zestawy do drenażu ¹³ jamy opłucnej, zestaw do konikopunkcji ²⁸, igła doszpikowa BIG ²¹,
  • sprzęt do intubacji pacjenta: laryngoskop ²⁹, fiberoskop ¹⁵, łyżka do intubacji, maska krtaniowa, rurka intubacyjna ⁴² i prowadnica, rurka ustno-gardłowa, kleszcze Magilla ²⁷, cewniki do odsysania, stabilizator rurki intubacyjnej,
• środki ochrony osobistej: fartuchy ochronne, maski, rękawice, okulary ochronne,
• sprzęt do czyszczenia i dezynfekcji: płyny do dezynfekcji, kuwety do moczenia narzędzi i sprzętu, szczotki do mycia narzędzi,
• sprzęt biurowy: komputer, drukarka.

Organizacja pracy

Pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa ratunkowego w działalności zawodowej:

• wykonuje obowiązki zgodnie z przyjętymi standardami i procedurami,
• podlega konieczności stosowania odzieży ochronnej,
• świadczy pracę zazwyczaj w pomieszczeniach,
• pracuje 6 - 12 godzin na dobę, praca odbywa się w dni powszednie i święta, w systemie zmianowym,
• pracuje samodzielnie lub zespołowo (w zależności od miejsca wykonywania pracy oraz zakresu obowiązków).

Pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa ratunkowego może wykonywać zawód:

• na podstawie umowy o pracę,
• na podstawie umowy cywilnoprawnej,
• w ramach wolontariatu,
• w ramach praktyk zawodowych.

Zagrożenia mające wpływ na bezpieczeństwo pracy człowieka

Pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa ratunkowego może być narażona na zagrożenia:

• biologiczne – zakłucia, skaleczenia, zanieczyszczenia skóry i błon śluzowych krwią lub innym materiałem biologicznym pochodzącym od pacjenta (ekspozycja na HBV ¹⁸, HIV ²⁰, HCV ¹⁹, gruźlicę i inne choroby zakaźne),
• wynikające z czynników chemicznych i należących do tej grupy czynników drażniących i alergizujących – chemioterapia, środki dezynfekcyjne, alergia na składniki gumy (rękawiczki medyczne) i niektóre metale,
• fizyczne – pole elektromagnetyczne, promieniowanie (jonizujące, podczerwone, laserowe), ultradźwięki, hałas, drgania mechaniczne, potknięcia, upadki,
• mechaniczne – obciążenie statyczne układu ruchu, praca wymagająca ruchów monotypowych, powtarzalnych w długich przedziałach czasowych, długotrwały ucisk na tkanki i struktury narządu ruchu, przenoszenie i dźwiganie pacjentów, wykonywanie pracy w zbyt małej przestrzeni, obsługa aparatury medycznej,
• psychiczne – stres, ataki werbalne i niewerbalne, pacjentów nawet przemoc fizyczna,
• wynikające z pracy zmianowej – pracy w nocy.

Do najczęściej występujących schorzeń wynikających z wykonywania pracy w charakterze pielęgniarki – specjalisty pielęgniarstwa ratunkowego można zaliczyć m.in.:

• choroby alergiczne skóry,
• zakażenie wirusem WZW,
• przewlekłe choroby układu nerwowego,
• przewlekłe choroby układu wzrokowego,
• alergiczny nieżyt nosa,
• astmę oskrzelową,
• przewlekłe choroby narządu ruchu, w tym zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i stawów,
• zespół stresu przewlekłego,
• zespół wypalenia zawodowego.

Wymagania psychofizyczne

Dla pracownika wykonującego zawód pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa ratunkowego ważne są:

w kategorii wymagań fizycznych

• sprawność układu mięśniowo-ruchowego,
• sprawność narządu wzroku,
• sprawność narządu słuchu,
• sprawność układu równowagi,
• sprawność układu oddechowego,
• sprawność zmysłu węchu,
• sprawność zmysłu dotyku;

w kategorii sprawności sensomotorycznych

• zmysł równowagi,
• koordynacja wzrokowo-ruchowa,
• rozróżnianie barw,
• percepcja kształtów,
• zręczność rąk i palców,
• spostrzegawczość,
• czucie dotykowe,
• powonienie,
• zręczność rąk i palców;

w kategorii sprawności i zdolności

• zdolności organizacyjne,
• szybki refleks i adekwatna reakcja,
• zdolność pracy w zespole,
• poczucie estetyki;

w kategorii cech osobowościowych

• dokładność, sumienność, rzetelność,
• cierpliwość, wyrozumiałość, życzliwość,
• dobroć, empatia,
• systematyczność,
• kreatywne podejście do rozwiązywania problemów.

Więcej informacji znajduje się w sekcjach: 3.4. Kompetencje społeczne; 3.5. Profil kompetencji kluczowych dla zawodu.

Wymagania zdrowotne

W zawodzie pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa ratunkowego brak jest specyficznych wymagań zdrowotnych.

Przeciwwskazaniami uniemożliwiającymi pracę w zawodzie są:

• choroby prowadzące do utraty świadomości (np. cukrzyca, epilepsja),
• zaburzenia układu nerwowego, równowagi, sprawności sensomotorycznej,
• zaburzenia układu krążenia,
• nosicielstwo chorób zakaźnych,
• upośledzenie umysłowe i zaburzenia psychiki.

Więcej informacji znajduje się w sekcji: 4.4. Możliwości zatrudnienia osób niepełnosprawnych w zawodzie.

Wykształcenie niezbędne do podjęcia pracy w zawodzie

Do podjęcia pracy w zawodzie pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa ratunkowego wymagane jest posiadanie wykształcenia wyższego pierwszego stopnia oraz ukończenie lub odbywanie kursu kwalifikacyjnego bądź specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa ratunkowego. Placówki kształcące pielęgniarki to uniwersytety medyczne i inne uczelnie wyższe, prowadzące kształcenie na kierunku pielęgniarstwo.

Tytuły zawodowe, kwalifikacje i uprawnienia niezbędne/preferowane do podjęcia pracy w zawodzie

Do wykonywania zawodu pielęgniarki niezbędne jest posiadanie prawa wykonywania zawodu wydawanego przez Okręgową Izbę Pielęgniarek i Położnych. System kształcenia pielęgniarek przewiduje edukację w ramach kursów kwalifikacyjnych i specjalizacji. Pozytywne ukończenie kursu kwalifikacyjnego pozwala na udzielanie świadczeń zdrowotnych będących w zakresie pielęgniarstwa ratunkowego, natomiast specjalizacja rozszerza kompetencje i umiejętności specjalistyczne oraz uprawnia do tytułu specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa ratunkowego.

W zakresie oczekiwań pracodawcy preferowane jest posiadanie:

• tytułu magistra pielęgniarstwa;
• tytułu specjalisty pielęgniarstwa anestezjologicznego i intensywnej opieki lub innej specjalizacji mającej zastosowanie w medycynie ratunkowej;

a także ukończenie:

• kursów specjalistycznych mających zastosowanie w medycynie ratunkowej, np. w zakresie:
  • resuscytacji krążeniowo-oddechowej (RKO);
  • wykonania i interpretacji zapisu elektrokardiograficznego u dorosłych;
  • wywiadu i badań fizykalnych ⁶;
  • wykonania konikopunkcji, odbarczenia odmy prężnej ³⁶ oraz wykonania dojścia doszpikowego ¹²;
  • resuscytacji oddechowo-krążeniowej noworodka;
  • szczepień ochronnych;
  • ordynowania leków i wypisywania recept;
• kursów kwalifikacyjnych w zakresie pielęgniarstwa ratunkowego, anestezjologicznego i intensywnej opieki, chirurgicznego, kardiologicznego, pediatrycznego.

Więcej informacji znajduje się w sekcji: 4.2. Instytucje oferujące kształcenie, szkolenie i/lub potwierdzanie kompetencji w ramach zawodu.

Możliwości rozwoju zawodowego i awansu

Pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa ratunkowego może:

• zajmować samodzielne stanowisko związane z pielęgniarstwem,
• zajmować stanowisko pielęgniarki koordynującej, oddziałowej, nadzorując pracę zespołu pracowników (po zdobyciu niezbędnego doświadczenia zawodowego),
• awansować na stanowisko przełożonej pielęgniarek, naczelnej lub dyrektora do spraw pielęgniarstwa i organizacji opieki (zależnie od posiadanego stażu pracy oraz kwalifikacji zawodowych),
• zdobywać i poszerzać swoją wiedzę na różnego rodzaju specjalizacjach, kursach (specjalistycznych, kwalifikacyjnych, dokształcających),
• doskonalić umiejętności, uczestnicząc w branżowych szkoleniach, konferencjach, jak również warsztatach tematycznych.

Możliwości potwierdzania kompetencji

Obecnie (2018 r.) kompetencje zawodowe pielęgniarki – specjalisty pielęgniarstwa ratunkowego można potwierdzić poprzez:

• posiadanie prawa wykonywania zawodu, którego rejestr prowadzą Okręgowe Izby Pielęgniarek i Położnych,
• posiadanie tytułu specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa ratunkowego.

Dodatkowo pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa ratunkowego może uczestniczyć w kursach kwalifikacyjnych. Jest to rodzaj kształcenia, który ma na celu uzyskanie przez pielęgniarkę lub położną wiedzy i umiejętności do udzielania określonych świadczeń zdrowotnych, wchodzących w zakres danej dziedziny pielęgniarstwa lub dziedziny mającej zastosowanie w ochronie zdrowia. Zarówno szkolenia specjalizacyjne (specjalizacja), jak i kursy kwalifikacyjne kończą się egzaminem i otrzymaniem odpowiedniego certyfikatu.

Więcej informacji można uzyskać w Bazie Usług Rozwojowych https://uslugirozwojowe.parp.gov.pl oraz Zintegrowanym Rejestrze Kwalifikacji https://rejestr.kwalifikacje.gov.pl

Osoba zatrudniona w zawodzie pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa ratunkowego może rozszerzać swoje kompetencje zawodowe w zawodach pokrewnych:

Pracownik w zawodzie pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa ratunkowego wykonuje różnorodne zadania, do których należą w szczególności:

• Z1 Organizowanie i udzielanie pomocy w wypadkach, wypadkach masowych ⁵² oraz podczas katastrof.
• Z2 Ocenianie i monitorowanie pacjenta w opiece przedszpitalnej w stanie zagrożenia życia.
• Z3 Postępowanie w innych, zewnętrznych stanach zagrożenia życia.
• Z4 Organizowanie pracy w szpitalnym oddziale ratunkowym.
• Z5 Realizowanie opieki w kardiologicznych stanach zagrożenia życia ²⁴.
• Z6 Realizowanie opieki w stanach zagrożenia życia w ginekologii i położnictwie.
• Z7 Realizowanie opieki w stanach zagrożenia życia i zdrowia dzieci.
• Z8 Realizowanie opieki w pozostałych stanach zagrożenia życia.

Kompetencja zawodowa Kz1: Organizowanie i realizowanie opieki w sytuacji zagrożenia życia pacjenta poza szpitalnym oddziałem ratunkowym obejmuje zestaw zadań zawodowych Z1, Z2, Z3, do realizacji których wymagane są odpowiednie zbiory wiedzy i umiejętności.

Kompetencja zawodowa Kz2: Organizowanie i realizowanie opieki w sytuacji zagrożenia życia pacjenta w szpitalnym oddziale ratunkowym obejmuje zestaw zadań zawodowych Z4, Z5, Z6, Z7, Z8, do realizacji których wymagane są odpowiednie zbiory wiedzy i umiejętności.

Pracownik w zawodzie pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa ratunkowego powinien mieć kompetencje społeczne niezbędne do prawidłowego i skutecznego wykonywania zadań zawodowych.

W szczególności pracownik jest gotów do:

• Ponoszenia odpowiedzialności za skutki podejmowanych działań (bezpieczeństwo i zdrowie, życie pacjentów i poszkodowanych) oraz za powierzony sprzęt i narzędzia medyczne wykorzystywane na stanowisku pracy.
• Dokonywania samooceny i weryfikacji działania własnego i oceny osób, którymi kieruje w zakresie realizacji zadań zawodowych właściwych dla procesu pielęgnowania.
• Kierowania się zasadami zgodnymi z etyką zawodową i obowiązującymi przepisami, procedurami i standardami w pracy pielęgniarki.
• Podnoszenia kwalifikacji zawodowych w zakresie ciągłego doskonalenia jakości usług pielęgniarstwa ratunkowego.
• Szanowania godności i autonomii osób powierzonych opiece.

Pracownik powinien mieć zdolność właściwego wykonywania zadań zawodowych i predyspozycje do rozwoju zawodowego. Dlatego wymaga się od niego odpowiednich kompetencji kluczowych. Zostały one zilustrowane w formie profilu (rys. 1) ukazującego ważność kompetencji kluczowych dla zawodu pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa ratunkowego.

Rys. 1. Profil kompetencji kluczowych dla zawodu pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa ratunkowego

Uwaga:

Wykaz kompetencji kluczowych opracowano na podstawie wykazu stosowanego w Międzynarodowym Badaniu Kompetencji Osób Dorosłych − projekt PIAAC (OECD).

Kompetencje zawodowe pracownika w zawodzie pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa ratunkowego nawiązują do opisów poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji.

Opis zawodu, zadań zawodowych i wymagań kompetencyjnych może stanowić materiał informacyjny dla przygotowania (lub aktualizacji) opisów kwalifikacji wprowadzanych do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji (ZSK). Więcej informacji:

• Zintegrowany System Kwalifikacji: https://www.kwalifikacje.gov.pl
• Zintegrowany Rejestr Kwalifikacji: https://rejestr.kwalifikacje.gov.pl

Zatrudnienie w zawodzie pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa ratunkowego oferują:

• szpitale,
• przychodnie,
• szkoły,
• sanatoria,
• zakłady opiekuńczo-lecznicze,
• organizatorzy kolonii dla dzieci,
• punkty pomocy w przypadku klęsk żywiołowych.

Miejscem zatrudnienia najczęściej są:

• szpitalne oddziały ratunkowe,
• pogotowie ratunkowe – zespoły wyjazdowe,
• dyspozytornie,
• izby przyjęć,
• ambulatoria chirurgiczne,
• oddziały intensywnej opieki medycznej,
• wszystkie inne oddziały szpitalne, ponieważ program specjalizacji pielęgniarki ratunkowej zawiera postępowanie w stanach zagrożenia życia z każdej dziedziny: pediatrii, ginekologii, kardiologii, chirurgii.

Pielęgniarka ratunkowa może też znaleźć pracę w jednostkach administracji publicznej różnych szczebli (np. urzędach marszałkowskich) oraz w instytucjach naukowo-badawczych, zajmujących się rozwojem pielęgniarstwa. Istnieje możliwość pracy w charakterze wykładowcy na uczelniach wyższych, w kształceniu podyplomowym oraz zatrudnienia w samorządzie zawodowym.

Kształcenie

Obecnie (2018 r.) w ramach systemu kształcenia zawodowego w Polsce kształci się pielęgniarki na uniwersytetach i w zawodowych szkołach wyższych.

Szkolenie

Placówki oferujące szkolenie w zawodzie pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa ratunkowego:

• Okręgowe Izby Pielęgniarek i Położnych,
• ośrodki kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych,
• firmy farmaceutyczne, izby pielęgniarskie (w ramach organizowanych konferencji),
• pracodawcy (w ramach szkoleń wewnątrzzakładowych),
• firmy farmaceutyczne.

Wynagrodzenie miesięczne brutto pielęgniarek ratunkowych waha się od 2500 zł do 6000 zł w przeliczeniu na pełen etat. Większość pielęgniarek ratunkowych osiąga zarobki w dolnej części tego przedziału.

Wynagrodzenie osób pracujących w zawodzie pielęgniarki ratunkowej jest zróżnicowane i uzależnione od kilku czynników:

• stażu pracy,
• wykształcenia,
• usytuowanie geograficznego danego zakładu pracy,
• referencyjności danej placówki służby zdrowia,
• indywidualnych rozmów kwalifikacyjnych z pracodawcą,
• rodzaju pracodawcy (prywatny, publiczny),
• sytuacji na lokalnym rynku pracy.

Wynagrodzenie miesięczne brutto pielęgniarek zajmujących stanowisko kierownicze waha się w granicach od 3500 zł do 6000 zł.

Niektórzy pracodawcy oferują swoim pracownikom świadczenia pozapłacowe w postaci refundacji szkoleń, udziału w konferencjach branżowych, szkoleń językowych, bezpłatnych wejść na zajęcia sportowe, dodatkowego ubezpieczenia na życie, imprez integracyjnych, dodatkowych pakietów medycznych dla pracownika i jego rodziny.

Zawód mogą wykonywać osoby z następującymi rodzajami niepełnosprawności – pod warunkiem odpowiedniego dostosowania środowiska pracy (pod względem technicznym i organizacyjnym) do rodzaju niepełnosprawności:

• z niewielką dysfunkcją kończyn górnych (05-R), która nie wyklucza pracy przy komputerze; wymagane jest wówczas dostosowanie sprzętu komputerowego,
• z niewielką dysfunkcją kończyn dolnych (05-R); wymagane jest wówczas wyposażenie stanowiska w uchwyty, poręcze, regulowaną wysokość krzesła, podnóżka i inne udogodnienia,
• z wadami i dysfunkcją wzroku (04-O), w przypadku możliwości skorygowania ich szkłami optycznymi lub soczewkami kontaktowymi,
• z dysfunkcją narządu słuchu (03-L), pod warunkiem, że niepełnosprawność ta jest możliwa do skorygowania za pomocą aparatów słuchowych;
• z epilepsją (06-E) – mogą wykonywać zawód na wybranych stanowiskach pracy, pod warunkiem, że napady padaczkowe występują sporadycznie i są sygnalizowane przez aurę, nie powodują zbytniego zmęczenia i stosunkowo szybko następuje regeneracja sił po ich wystąpieniu, a przebieg choroby nie prowadzi do charakteropatii padaczkowej. Mogą być one zatrudnione warunkowo, po racjonalnym ograniczeniu zakresu zadań do sytuacji, w których możliwy jest stały nadzór i ewentualna szybka pomoc, a stanowisko pracy nie stwarza potencjalnych zagrożeń w przypadku emisji choroby;
• z innymi rodzajami niepełnosprawności wynikającymi z chorób układu krążenia, oddechowego, pokarmowego, moczowo-płciowego i in., pod warunkiem, że praca nie wymaga znacznego wysiłku fizycznego oraz/lub jest zorganizowana w taki sposób, aby pracownik miał możliwość regularnego przyjmowania leków i dokonywania niezbędnych zabiegów pielęgnacyjno-medycznych (np. zastrzyków insulinowych).